IC recap op basis van de beleving van: Jenna Mignon

Er was een hele grote bom afgegaan! Bijna iedereen was in een kritieke conditie.
Met de hulp van de groep van de Bisschop van Utrecht, heeft iedereen in het kamp het overleefd. Al zat de schrik er nog een flinke tijd in.
Toen iedereen een beetje was bijgekomen heeft Jenna iedereen aangesproken over project Midnight, een kamp-systeem gemaakt door Clue. De samenwerking die de groep had getoond om iedereen weer staande te krijgen, was het soort samenwerking dat de groep vaker moest zien. Vrijwel iedereen was het hier over eens. Zo kwam Project Midnight voor het eerst in actie.
Gino heeft hierna ook gelijk een mededeling gedaan. Hij had vernomen dat de Zonnesekte een nieuwe profeet kreeg, hierbij kon de groep rekening gaan houden met aanvallen van de sekte.
De Raiderclan; de gunzerkers blijven momenteel ook actief achter de brickforce aangaan. Hun oude groep heeft echt een hekel aan ze, vooral na het opblazen van hun kamp.
De Brickforce was op zoek gegaan naar Jan. Na de bom, besefte de groep zich dat ze ook de onderburen nog hadden die ze tevreden moeten houden door middel van gas.
Gelukkig kwam Jan zelf ook al aanzetten.
Jan gaf de groep een toets over scheikunde en chemie. Als de groep deze toets haalde, zou Jan ze helpen met het gas.
Wel hadden ze in ieder geval een blauwdruk voor een tank voor het gas, maar, man, dat is een flink ding.

Dezelfde avond was die sterke mutant, van een paar dagen terug, is ook het gebouw in geweest. Hij heeft plan Z, een doosje met munitie voor het anti-gorgon wapen, meegenomen, we hadden geen idee wat we er tegen konden doen, dus hij is er zo mee het kamp uitgelopen. De groep heeft wel een betere blik kunnen werpen op de mutant. Het leek een soort sterkere Bartok te zijn.
S’Nachts zijn de onderburen nog even op bezoek geweest. Ze wilden met Patch spreken om een update te krijgen over het maken van het gas. Ze waren het niet helemaal eens over de voortgang die we hadden getoond en hebben afgesproken de volgende nacht weer langs te komen. Als er dan, naar hun mening niet genoeg voortgang was, zwaaide er wat.
De volgende ochtend is de groep bezig geweest met het verdelen van rollen van Project Midnight, waarna iedereen bezig ging met hun missies.
Een van de opvallende observaties was dat er redelijk veel bij-mutanten in de buurt leken te zijn.

Carl de M.O.L,een oude bekende van menig groepslid, kwam met wat basecampers langs. Verschillende mensen hebben even bijgekletst met Carl, maar met een van zijn reisgezellen leek het niet goed te gaan. Al gauw kwamen de medics erachter dat het meisje een allergische reactie had op een bijensteek van een mutant. Gelukkig is het de medics gelukt om het meisje stabiel te krijgen. Toen ze weer goed genoeg te been was, is Carl samen met zijn reisgezellen vertrokken. Niet veel later kwamen de mensen van het katshuis ook langs. De handhavers hadden een paar dagen terug veel overlast veroorzaakt en ze waren langs gekomen om hun excuses aan te bieden, inclusief een compensatie.

In de late middag, begin van de avond kwamen er twee mensen van basecamps uit de buurt, met een kat-mutant in hun armen. Ze herkende de mutant als een basecamp-lid, maar ze wisten niet hoe ze haar terug konden krijgen. Hier is Mitch mee bezig gegaan, met af en toe wat ondersteuning van andere mensen.
Wonderbaarlijk genoeg leek het hem gelukt te zijn om een groot gedeelte van de mutatie terug te draaien! Zo kon het meisje herenigd worden met haar basecamp genoten.
Jan was ook weer langs geweest om te kijken hoe de groep de toets had afgerond! En dat was behoorlijk bagger. Met een zucht had hij een papiertje in Gino’s handen geduwd en in een oogwenk stond hij in de lift en ging hij naar beneden.

Op het papiertje stond dat Jan geen vertrouwen had in de samenwerking van de groep en dat als ze wilden weten hoe ze het gas moeten maken, ze hem maar snel uit de lift moesten weten te redden. De moed begon de groep zo wel een beetje de schoenen in te zakken.
Laat in de avond vielen de mutanten weer aan. Hier is Mitch opgehaald door de pratende gorgon, om met de Mutanten-Professor te praten. De rest van de groep mocht het gebouw niet uit, of Mitch zou het niet overleven. Na zwetend wachten, kwam de Professor terug met Mitch. Hij smeet Mitch naar binnen en hield een korte speech over dat hij wel geniet van het kat-en-muisspel met de groep en dat hij benieuwd was hoe lang de groep het zou volhouden, daarna vertrok hij weer met de pratende gorgon en de grote bartok.

Toen de groep dacht weer even op adem te kunnen komen, nadat de professor gewoon was vertrokken, kwamen de onderburen zoals beloofd weer naar boven.
De groep had het gas nog steeds niet en de onderburen waren niet blij met de voortgang die er was gemaakt. Zo begon een martel-sessie van de onderburen. Enkele ledematen van groepsgenoten werden gebroken en een meisje van een basecamp in de buurt moest het ergste enduren. Al haar ledematen werden eraf getrokken. De onderburen hebben weer een afspraak gemaakt met de groep, voortgang morgen of sterven.

De volgende ochtend is er een s-5 soldaat langs geweest. Hij had medics nodig, want er was een vliegtuig neergestort na de explosie. In dit vliegtuig zouden verschillende SID kindsoldaten zitten en ook prins Gregory. Het grootste gedeelte van de groep was op dat moment niet in het kamp, dus ze wuifden hem eerst weg.
Nadat hij op zoek is gegaan met Jason naar medics, is hij teruggekomen en heeft de groep wat meer bevolen mee te komen. Een klein groepje ging met hem mee.
De kinderen waren flink verwond, ook hadden ze stralingsziekte. De groep heeft ze meegenomen naar het kamp, daar werden ze opgelapt. Enkel leek prins Gregory hier niet tussen te zitten.
In de middag kwam er een grote groep zonne-sekteleden het kamp binnen om alles te verwoesten en zo hun nieuwe profeet te vieren! Het was een flink gevecht, maar het kamp niet van plan hun nieuwe locatie, en hun levens, te verliezen.

Nu hebben ze nog maar een halve dag om genoeg voortgang te maken voor het gas.
Gelukkig staat de gastank er nu wel, maar zal dat genoeg voortgang zijn?

IC recap op basis van de beleving van: Jenna Mignon

Na het ontsnappen uit een door de SID gebouwde gevangenis, zijn we met de groep naar het noorden gaan reizen. De Utrechtse Heuvelrug.
Bij de oude brug van oud-Zaltbommel, waren we gevolgd door mutanten. De Mutanten-Professor wilt zijn eigendom. Breinhelm? Anti-gorgonwapen?
Dat weten we niet.

Na het vluchten van de mutanten kwamen we aan bij een paspoortcontrole punt van de SID.
Mensen die geen paspoort hebben moesten zwemmen. Ze werden allemaal, naast Jason, behoorlijk ziek.
Na nog even wandelen kwamen we aan bij onze locatie. Iedereen is een beetje on edge, want Dylas had de geurspoor opgevangen van een vliegende mutant. Eentje waarvan de geur sterker was dan van een Gorgon!
De deur van ons nieuwe onderkomen is op slot en er is iemand die claimed de eigenaar te zijn. Henk probeerde het slot te openen, terwijl de rest van de mensen genezen werd.
Daarnaast waren er ook andere mensen, die ook een onderkomen zochten. Zo wordt de groep snel groter.
Toen de deur open ging, was er een boel gas binnen, gelukkig niet giftig. Er was een elektronisch slot bij een soort lift. Toen deze werd aangeraakt, viel het beetje stroom dat het gebouw had weg.
Hans, Nick en Jenna hebben snel een kleine generator gemaakt, zodat de groep in ieder geval licht had.

S’ochtends werd het elektronisch slot van de lift gekraakt.
Jenna en Miles zijn naar beneden gegaan. Beneden kwamen ze erachter dat er een soort test was en dat ze voor deze meer mensen nodig hadden.
Het uiteindelijke team was Jenna, Miles Clue, Dylas, Gino & Patch.

Het was een communicatietest, met drie ruimtes. Twee hiervan waren van glas. Miles en Patch gingen apart in de glazen ruimtes.
Miles zag de instructies, maar was voor niemand te horen. Patch kon alles zien, maar kon zelf niks horen en de rest kon niks zien, maar wel Patch horen.
Bij het laatste gedeelte van de test werd er een gifgas in de cabine van Miles gepompt. Ineens had de groep extra tijdsdruk om een antidote te vinden.
Toen de groep alle vials met vloeistoffen naar voren hadden gehaald, ging de lift open. Dit zorgde ervoor dat de test faalde. De instructies vielen weg en men wist niet wat de antidote was. Dus dat werd een gok.
“Shotje voor de sfeer.”Miles koos de verkeerde. En toen kozen de rest van de groep nog 2 foute opties.
Miles is de lift in geduwd om naar de medics te kunnen.

Hij heeft het niet gehaald...

Tijdens de communicatietest, hadden de rest van de mensen bezoek gekregen van twee raider clans; ajax en feyenoord. Die niet heel eerlijk gingen voetballen.
In de middag kwam Rein langs. Een leermeester voor Jenna. Hij had enkel wat hulp nodig met het maken van een ontsteker van een bom. Zeer casual
We moesten een apparaat -elektronenmicroscoop - gebruiken bij een raider camp.
‘Gunzerkers’ ouder vriendjes van de Brickforce, dus die kwamen graag mee, samen met nog wat anderen.
Het was een behoorlijke missie, maar het was gelukt. Na het maken van de ontsteker, hebben de mensen op de missie de elektronenmicroscoop (en een gedeelte van het raider camp) opgeblazen.
Toen ze terug aankwamen bij hun eigen onderkomen, heeft Jenna de sleutelmaker skill gekregen!
S’avonds was er weer een keer een mutantenaanval. Mr. Bartus was weer lekker aan het zeuren tegen Dylas over dat hij zijn eigendom wilt.
Toen de groep dacht even rustig aan te kunnen doen, ging s’nachts ineens de stroom uit, maar de lift sprong aan! Iets kwam naar boven.
Dit maakte de groep best bang, aangezien ze de hele dag al luide geluiden hoorden, wat ze redelijk on edge zette.

Het bleken experimenten van de oude Nato. Superhumans?
Ze willen gas wat ze sterker maakt. Ze zijn verschrikkelijk sterk en niks leek iets tegen ze te doen, dus wat anders kun je doen dan beloven te geven wat ze willen wanneer je weet hoe je eraan komt?
De volgende ochtend ging Brickforce achter de originele onderzoeker aan.
Clue had namelijk oude documenten gevonden van de NATO die meer informatie gaven over wat er eerder in de gebouw had afgespeeld.
Terwijl Brickforce weg was, was er een tweede groep naar beneden gegaan om de communicatie test te doen.
Met de informatie die ze hadden gekregen van de eerste groep, waren ze voorbereid genoeg om het goed te halen.
Daarnaast wist iedereen dat je nu niet de lift mocht pakken als er mensen beneden waren.
S’middags kwamen de voetbal raiders weer aan. Ze claimden dat er vals spel was geweest en gingen helemaal leip.
Toen was er hele felle flits die iedereen verblindde, toen kwam de luide BOEM en daarna, terwijl mensen doken voor cover, een enorme schokgolf.

En hoe dat afloopt? Kom je later achter.

Ja de S.I.D. hielp de kampleden, maar niet zoals gehoopt. 

Nog geen uur na het veroveren van de muur liet een S.I.D. officier weten aan de kampleden dat ze erachter waren gekomen dat er zich Allies bevinden in het kampement. De S.I.D. zou de kampleden overmorgen gaan vervoeren, maar niet zolang er nog Allies zich levend in het gebied bevonden. Ook hadden ze enkel een afspraak met kamp oranje en dus iedereen die niet van kamp oranje was mocht het gebied niet verlaten.

De boodschap was duidelijk, vermoord de Allies, en kamp TumTum mag niet mee naar buiten.  

Corvus en Freek hadden bericht gekregen van Klaas, ze werden die avond in de bossen verwacht voor een gesprek. De Allies hadden halsoverkop moeten vluchten en onderduiken zodat de S.I.D. hen niet zou zien. En nu moesten ze een stiekem rendezvous houden in de bossen in het donker. 

Klaas vertelde hen over een serum dat ze hadden gevonden ergens in een faciliteit in Rusland, dit serum zou mensen tijdelijk de krachten van S-5 geven. Het was tijdelijk omdat het serum zo slecht was voor de host, dat het hem zijn leven zou kosten. Ze hadden hier Corvus voor nodig omdat die met zijn apothekers skills hierbij goed zou kunnen helpen. Daarnaast wilde hij Freek uithoren over hoe ze aan het telefoonnummer van Ze Captain kwamen.

Daarnaast vroeg hij de samenwerking geheim te houden voor de S.I.D., ze moesten naar de zin spelen van de S.I.D., dat was het veiligste, en deze missie zouden ze dan ondergronds doorzetten.

Er kwam een akkoord en de race tegen de klok was begonnen.

Niet veel later kwam de S.I.D. om te speuren naar verstekelingen binnen het kampement.. Hiervoor hadden ze een speciale mutant meegenomen die goed gecamoufleerde mensen met gemak kon vinden. Hiermee is kamp TumTum ontdekt en zijn leden werden prompt gearresteerd. Het kampement zelf gaf weinig weerstand, en er is hierna niets meer van de inwonenden van het kamp gehoord.

De volgende ochtend kwam een groep S.I.D.’ers om paspoorten voor de nog levende kampleden te maken. Deze hadden ze de dag erop nodig om de gevangenis uit te komen en verder te reizen zonder problemen te krijgen met de S.I.D. Hier kwamen ze erachter dat één van de Allies altijd al een spion was van de S.I.D. Deze heeft zichzelf met veel plezier getoond, waarna hij iedereen individueel een lijst met vragen ging stellen, om ze aan het eind een paspoort te verschaffen.

Tegelijkertijd waren de kampleden bezig met het plannen van de uitbraak uit de gevangenis waar ze nu vast zaten. Hiervoor moesten ze een luchtpakket ontvangen van de overige Allies van buiten de muur, die diezelfde dag over zouden vliegen. Hier zitten kritieke ingrediënten in om het serum te maken voor het S-5 soldaat prototype serum. Toen zij echter op de locatie van de drop kwamen, kwamen ze erachter dat het pakket in bezit was van een raidergroep, die ook gevangen zat. Verdedigend tot de laatste man hebben deze raiders het pakket proberen te behouden, zonder succes. De kampleden hebben de eerste victorie van de dag binnen.

Een andere groep was bezig met het verzamelen van de 2e benodigdheid. Een Tungsten naald die sterk genoeg is om de huid van een S-5 soldaat te kunnen doorprikken. Deze naald hebben ze gevonden met behulp van de Allies binnen de muur, die ze hebben gewezen op een verlaten bunker van de Internationale Klinische Epidemie Afwering. Deze groep moest zich manoeuvreren door de complexe bunker, waar verscheidene deuren op slot zaten met lasergestuurde sloten. De kampleden waren het systeem echter te slim af en wisten de bunker succesvol binnen te treden.

Nadat de rust was wedergekeerd van alle hectiek die dag, en alle kampleden weer bijeen waren in het hoofdgebouw werden ze plots aangevallen door een figuur dat zich al een tijd in de bossen had verstopt. Deze man was net zo onkwetsbaar als een S-5 soldaat, maar voelde zich niet loyaal aan de S.I.D. Voordelig voor de kampleden was dat ze bloed nodig hadden van een S-5 soldaat. Ze hebben zwaar moeten vechten om te overleven tegen deze indringer, maar na lang zwoegen, en het leeg laten bloeden van de soldaat met behulp van de tungsten naald, waren de kampleden weer een stap dichter bij hun vrijheid.

Die avond zijn de Hermano’s langsgekomen bij het kampement, ze roken dat er wat gaande was en wilde een deel van de buit, oftewel hun vrijheid. De kampleden hebben een deal gesloten voor ingrediënten van het serum. In ruil daarvoor zouden de kampleden ook de Hermano’s beschermen tijdens de ontsnapping. Zo kregen de kampleden de laatste ingrediënten voor het serum.

De volgende ochtend zijn zij druk bezig gegaan met het brouwen van het T1-TN serum, wat ze de vrijheid zou geven dat hen beloofd is door de Allies. Dit was ook het moment dat de S.I.D. kwam controleren of de kampleden zich hebben gehouden aan hun deel van de afspraak. Terwijl een gedeelte van de groep deze S.I.D.’ers zo lang mogelijk probeerde af te leiden, werd er in een achterkamertje een operatie uitgevoerd om de T1-TN soldaat te maken.

Het duurde niet lang voordat de S.I.D onraad rook en begon met een aanval op het kamp. De Allies hebben zich op dit moment ook verzameld bij het kamp om te helpen met de verdediging terwijl John Smith langzaam tot supersoldaat wordt gemaakt.

Na een zeer lange, pijnlijke operatie en bloedtransfusie wordt hij wakker, en breekt hij door de deur van de achterkamer van het kamp. Het duurt daarna niet lang voordat de kampleden, met John op de front, de aanval weten af te slaan en de uitbraak starten.

Het was een heftige strijd, waarbij ze hordes aan bewakers en soldaten tegenkwamen die met al hun macht probeerden de kampleden tegen te houden. Ze maakten echter geen schijn van kans tegen de kampleden met de kracht van een S-5’er in hun midden. 

Na een zeer bloedige opmars kwamen de kampleden bij de hoofdpoort van de muur waar ze gevangen zaten. Hier werden ze opgewacht door Kapitän Deutscher en zijn trouwe rechterhand de Frühling Soldat. Terwijl John de twee supersoldaten tegenhield probeerde de rest de poort open te breken. Nadat de poort opengebroken was duurde het niet heel lang voordat de gevangenis leegliep van Allies, Hermano’s en kampeniers. Toen de Kapitän probeerde de ontsnapten te achtervolgen werd hij door John tegengehouden, die felle weerstand bood tegen hem. Hij wist net genoeg tijd te creëren voor de ontsnapten om weg te komen, voordat hij zelf bezweek van een hartaanval door het serum.

De Allies gaven de kampleden een enorme dank voor het ontsnappen, en boden als afscheidscadeau aan om een nieuw huis voor ze te zoeken in de Utrechtse heuvelrug, het dichtsbijzijnde van Nederland dat niet door de S.I.D. of andere grote factie in bezit is. Het ziet er naar uit dat er eindelijk rust is voor de kampleden.

Of toch niet? Wat zal er met ze gebeuren? Vindt het uit in PostApoBob #11 - Love, baby love, give me love!

Rust is zelden lang aanwezig in kamp oranje, en zo ook nu. De AA-gun stond nog steeds op actief, en de Allies wilde dat de kampleden hun zouden helpen het ding op te ruimen, zodat de toestellen van de Allies weer de lucht in konden.

Na lang beraad tussen Miles, Jenna en Betty werd een plan opgesteld voor het kamp, en men ging onderweg in het holst van de nacht om het ding eens en voor altijd op te ruimen. 

De operatie leek soepel te gaan, er werden explosieven aan het transport verbonden en de gun inclusief transport ging de lucht in. 

Maar lang kon met niet genieten van de overwinning, want midden in de nacht bereikte het nieuws dat de Nederlandse dijken waren gebroken het kampement. Grote delen van Nederland stonden nu onder water en ze moesten het ergste verwachten voor de toekomst. 

Tegelijkertijd werd in het kampement een brief gevonden voor Freek, hij was opgeroepen door Ze Captain om hem te ontmoeten in het bos, de datum en tijd was echter van een dag geleden. De afspraak was gemist en dus stond er niet veel goeds voor hem te wachten. 

De volgende dag volgde er een noodoproep vanuit een scouting team van de Allies. Ze waren aangevallen door SID soldaten en zo te zien droegen de soldaten een boodschap bij zich die absoluut niet de grens mocht bereiken. De kampleden moesten halsoverkop vertrekken om dit bericht te kunnen onderscheppen. Er volgde een heftige achtervolging en velen raakte gewond, maar de boodschap verdween spoorloos in het bos en wist te ontkomen aan de kampleden. Het was niet duidelijk wat de boodschap inhield, maar als de SID er waarde aan hing kon het nooit in hun voordeel zijn. 

De rest van de dag verliep gestaag, er kwamen wat groepjes handelaren langs, de kampleden wisten een groepje zonnesekte in de buurt weg te jagen en gaven spionnen les in het infiltreren bij de SID. wel merkte de kampleden dat de grondstoffen in de omgeving schaars begonnen te worden, ook het vinden van dieren voor vlees leek bijna onmogelijk. Vaak kwamen mensen met lege handen terug en als ze wel het geluk hadden iets te vinden was het maar heel weinig. Veel minder dan dat ze tot dusver gewend waren. 

De allies wilde dat de kampleden een diplomatieke missie zouden opzetten, ze hadden de oorzaak van de schaarste gevonden. Een groepje muur makers waren bezig een enorme muur om het gebied heen te bouwen en zo het kamp in te sluiten, de Allies leek het een goed idee eens te gaan praten met de muur makers, wat waren de motieven? Misschien konden ze de muur makers ervan overtuigen de muur af te breken. 

Zo gezegd zo gedaan, een klein groepje ging naar de coördinaten die ze van de allies opgegeven hadden gekregen om eens een goed volwassen gesprek te houden met de muur makers. Maar eenmaal aangekomen bij de muur makers werden ze enkel beschuldigd van terrorisme, hun bemoeienis binnen de SID en het ontstaan van de burgeroorlog was een terroristische daad richting de onschuldige Nederlanders die nu extra last gingen krijgen van chaotische SID soldaten in de omgeving. Hun terrorisme moest gestaakt worden, de muur zou gebouwd worden. De muur was bedoeld om het kamp af te sluiten van de wereld, en de bouw ervan kostte zoveel grondstoffen dat de omgeving langzaam kaalgeplukt werd. De dieren waren door het geluid en de bouw gevlucht, en zo zouden de kampleden langzaam sterven van de honger. 

De diplomaten van het kamp besloten terug te keren en de Allies het slechte nieuws te vertellen, met de muur makers viel niet meer te praten. 

Savonds werden ze door een groep basecampers bezocht, deze mensen waren op zoek naar droog land waar ze konden leven. Ze waren uit hun eigen basecamp verjaagd door het stijgende water en zochten hier nu onderdak, volgens de landkaarten moest dit een Basecamp zijn en dus mochten ze hen niet weigeren. De kampleden die hun hart op de goede plaats hadden wilde ze helpen een veilig onderkomen te zoeken, maar de Basecampers begonnen hun grond op te eisen voor zichzelf. Temidden van alle commotie besloot een raider clan de spelers aan te vallen, ze hadden getrainde wolf mutanten en waren net zoals de Basecampers op zoek naar nieuwe droge grond om op te leven, dan wel niet voedsel. 

Er ontstond een chaos van Basecampers in paniek en wrede raiders, een gevecht brak uit en de spelers deden hun best de Basecampers veilig en aan de kant te houden en tegelijkertijd de raiders weg te jagen. Pas laat in de avond wisten ze alles weer tamelijk kalm te krijgen, en de Basecampers hadden toch besloten dat dit stuk land misschien toch niet zo veilig was als gedacht. 

Wanneer iedereen probeerde op adem te komen van de heftige dag en zich probeerde te warmen aan het kampvuur klonken er twee harde schoten vlak na elkaar. SID snipers hadden Freek te pakken gekregen en twee kogels hadden hun doel bereikt. Maar daar lieten de kampleden het niet bij zitten, ze sleepten Freek naar binnen en medic’s begonnen direct met hem terughalen, en na enkele spannende momenten kwam Freek terug bij de kampleden. 

Het was duidelijk wat de consequenties waren van een gemiste afspraak. 

Maar de SID liet het er niet bij zitten, midden in de nacht kwamen ze alsnog achter Freek aan. Ze zochten het terrein door naar het lichaam van Freek, maar konden deze nergens vinden, ze besloten de slapende kampleden een bezoekje te brengen. Met een geweer op de hoofden van de kampleden gericht ging ze stilletjes het kamp door op zoek naar Freek. Kampleden, Miles en Judas deden hun best de SID soldaten zo lang mogelijk te stallen zodat anderen gewaarschuwd konden worden maar het mocht niet baten. De SID soldaten die opzoek waren naar Freek vonden Lafayette, een deserteur uit de SID en besloten haar mee te nemen. 

Judas en Miles probeerde Lafayette terug te krijgen en de SID zei dat als ze haar terug wilde hebben ze Freek moesten uitleveren en gaven hun een locatie op voor de ruil.

Maar het bleek een sluwe list, de SID soldaten kwamen niet opdagen en hadden hun sporen verdoezeld. Ze waren voor de kampleden niet meer te vinden en hun trouwe medic die al vele levens had gered binnen het kamp was meegenomen door de SID om nooit meer terug te komen. 

Toen het bericht van Lafayette’s gevangenschap de volgende dag de rest van het kamp bereikte gingen sommige leden halsoverkop alsnog achter haar aan. Hun reddingspoging kwam tot een einde toen ze bij de grens een grote groep SID soldaten tegen kwamen, en ze moesten inzien dat ze verloren hadden. 

De Allies hadden echter een nieuw plan voor ze. Aangezien de muur makers niet wilde praten maar hun voedsel wel langzaam op begon te raken was er weinig anders dat ze konden doen anders dan aanvallen. De kampleden moesten de muur makers verslaan wilde ze hier ooit nog levend uitkomen. 

En dat is ook precies wat er gebeurde, de muur makers en kampbewoners gingen met elkaar op de vuist. Heel even leek het erop dat de kampleden aan de winnende hand waren, totdat er een grote machine verscheen. Het ding was eigenlijk bedoeld om zware objecten te tillen, en de diplomaten hadden hem de dag ervoor ook gezien. Maar nu werd het gebruikt om de kampleden klappen uit de delen en dat deed het dan ook zeker. 

De kracht van de machine gooide kampleden door de lucht, en dankzij twee grote magnetische klauwen rukte het vaak ook de wapens uit mensen hun handen. Dit was ‘power armor’ zoals niemand het nog gezien had. Heel even leek de overwinning aan de muur makers. 

Wat de Allies echter niet wisten was dat de kampleden vlak voor het gevecht hun gunst hadden gebruikt die ze dagen ervoor van de SID hadden gekregen. Dankzij de informatie die ze eerder met de SID hadden gedeeld had Ze Captain hen eenmalig een gunst beloofd, en die hadden de kampleden die dag opgevraagd. Ze hadden afgesproken dat de SID hun zou komen bevrijden uit de muur, en nu hoorde ze in de verte het geluid van schreeuwende soldaten en grote explosies. De SID was hun belofte nagekomen, en de muur werd overgenomen, de muur makers waren volledig uitgeroeid in de omgeving. De overwinning was aan hen.

De interim leider van de Allies, Klaas, wilde toch wel even een goed gesprek met de kampleden. Hoe kwamen ze aan de gunst? Hoezo kende ze Ze Captain? Daarnaast zei hij dat hij Corvus en Freek dringend moest spreken. 

Waar had Klaas hen voor nodig?

De korte periode na de aanval van de zonnesekte was een chaos, 4 aparte groepen maakte allen iets anders mee dan de ander. De eerste groep was de groep die had moeten vluchten voor de zonnesekte en hadden besloten elders hulp te zoeken. Zij kwamen een grote grenspost van de S.I.D. tegen waar ze ongezien vandaan konden komen. Ze kwamen erachter dat dit punt Kontrollpunkt schwarz heet. 

De tweede groep was ook gevlucht maar stopte net aan de bosrand en moesten toezien hoe de zonnesekte hun overwinning vierde en zo te zien slaven het kamp binnen loodste. Bij deze groep sloten zich al snel de overlevenden van kamp TumTum, die ook werden aangevallen door de zonnesekte. Zij moesten een plan gaan bedenken hoe ze de zonnesekte uit hun kamp konden jagen. 

De derde groep was een groep slaven die gevangen waren genomen door de Zonnesekte en werden nu gebruikt om het kamp om te bouwen naar een Zonnesekte nederzetting. 

De laatste groep was een groep die in de bossen elkaar zijn tegengekomen, sommigen van hen waren al bekend met het kampement en anderen waren nog onderweg voor een eerste kennismaking. Zij kwamen een lijk tegen in de boomtoppen, Het slachtoffer was duidelijk een S.I.D. soldaat, en er hing een bordje om zijn nek. “Ich habe falsch gewählt” las de tekst, het was duidelijk dat de effecten van de burgeroorlog het kampement begonnen te bereiken. 

De groep haastte zich naar het kamp waar ze de Zonnesekte tegen kwamen en afslachten. De groep bij de bosrand wilde net een plan gaan uitvoeren tot ze ineens de strijdkreet hoorde van Thorin die het kamp al reeds bevrijd had met de nieuwe inwoners. 

Toen alle groepen weer bij elkaar kwamen en het nieuws met elkaar deelde van zowel de S.I.D. soldaat in de boomtoppen als de grenspost uren lopen van het kampement, kwam een ongeruste Allied soldaat bij het kamp. De soldaat vertelde dat er sinds het nieuws van de burgeroorlog en het vertrekken van de meeste S.I.D. soldaten, de raider clans in de omgeving weer erg actief waren geworden. En er waren verhalen over het stijgend aantal diefstallen, vermissingen en moorden. Het was vanaf nu dus nog gevaarlijker in de bossen dan anders. 

De rest van de avond verliep tamelijk rustig totdat er ineens een brief voor Freek en Willem verscheen. Hij was afkomstig van niemand minder dan Ze Captain. Hij wilde hen midden in de nacht ontmoeten op een veilige plek, maar wat hij verder wilde was onbekend. Dus Freek en Willem besloten op het verzoek in te gaan en Ze Captain te ontmoeten. Wat hier verder is gebeurd is niet bekend.

De volgende ochtend vroeg kwamen er ineens 3 a 4 tanks het terrein van het kamp opgereden. Het was niemand minder dan Jürgen Jäger, opzoek naar Helga Neindorff, aangezien ze bij dit kampement in de buurt voor het laatst was gezien ging Jürgen ervan uit dat de kampbewoners ermee te maken hadden of in ieder geval meer wisten over de situatie. Dankzij snel handelen van de kampbewoners liep het af met een sisser, maar het had duidelijk anders kunnen lopen. 

De rest van de ochtend verliep redelijk zonder problemen voor zover dat kan in een post apocalyptische wereld. Ze werden wel nog even bezocht door mannen in pak die een dealtje met ze wilde sluiten over handel in de regio. Daarnaast was er kort een schermutseling met jonge soldaten van de S.I.D., maar het liep pas echt uit de hand aan het begin van de middag. Uit het niets verscheen er uit het bos een gepantserd voertuig dat met hoge snelheid op het kampement af kwam gereden. Hij was gitzwart met op de zijkant grote witte belettering: S-5. De S-5 is niets om mee te spotten. De soldaten grepen binnen hun target: Willem en sleurden hem mee naar de wagen. Buiten probeerde de kampbewoners, met name Mark Ophuizen die de bodyguard was van Willem, er alles aan wat ze konden. Maar tegen de S-5 begin je niet veel. 

Na het vertrek van de wagens werd er een achtervolging ingezet door de overige kampbewoners. Maar het mocht niet baten, na een korte zoektocht vonden ze het lichaam van Willem hoog in een boom. Na een waardig afscheid moest helaas het alledaagse overleven weer door. 

Tegen de avond kwam er een man het kamp ingelopen, hij leek erg verward en in paniek. Na een gesprek bleek dat zijn familie door raiders was overvallen en dat hij hulp zocht hen terug te krijgen. De kampleden besloten de arme man te helpen en zijn familie te redden. Ze wisten een groot deel van de raider groep uit te schakelen en de familie te bevrijden. Echter hadden ze niet gezien dat de leidster van de raider clan zich tussen de gijzelaars had gemengd en nu ook door de kampleden in veiligheid werd gebracht. 

De man was ze enorm dankbaar en beloofde een beloning in de toekomst, ook de allies waren onder de indruk van de prestaties van de kampleden en gaf hen een flinke beloning. Mensen die wat minder onder de indruk van de kampleden waren, waren raiderclans in de buurt van het kamp. En zo besloten ze het kamp aan te vallen. Een grote groep raiders bestormde het kamp met beserker-drugs. Zij die met het drug werden ingespoten gingen beserk en vielen zelfs eigen vrienden aan. Dit drug was echter zo sterk dat het hart het niet meer aan kon na een korte tijd en men dood neerviel. De medic’s hebben het nog nooit zo druk gehad, en helaas overleefde niet iedereen de aanval. Maar de raiders waren verdreven en vele van het kamp wisten de drugs uit hun systeem te werken. En zo keerde de stilte voor de storm weer terug. 

De dag was slecht begonnen voor de bewoners van basecamp 55, na een heftig gevecht met Umbrella en het opruimen van de schade hiervan, was de avond eindelijk gevallen. De avond leek rustig, hier een daar een paar kleine akkefietjes maar niks groots, totdat ineens een groep raiders de slaapzalen van de bewoners begonnen te plunderen. Een hoop waardevolle spullen werden meegenomen en de bewoners moesten snel in actie komen. Na het afspeuren van de omgeving, waarbij verscheidene individuen zich nuttig maakte door hun spoorzoek kennis, moesten de bewoners toegeven dat de raiders getraind waren op het te slim af zijn van anderen en moesten ze het de volgende dag opnieuw proberen.

Zuur van hun recente verlies dropen ze teleurgesteld weer af, terug naar de Basecamp voor een verdiende nachtrust, mocht de wereld hen dat gunnen. Ze werden onderweg naar bed begroet door de nachtdienst van de Allies (Allied Forces), een vrolijke groep bij elkaar geraapte vrijheidsstrijders die elke nacht het kamp vrij hielden van vijanden. Maar nog voordat de eerste bewoners veilig en wel op één oor lagen brak de hel los.

In de verte kon men een ronkend geluid horen, en toen ze erachter kwamen wat het was, was het al te laat. Messerschmitts doken op in de donkere nacht en samen met enkele Bommenwerpers begonnen ze de Basecamp te belagen met een kogelregen. De nachtploeg die wel wat meer nodig hadden om zich uit het veld te laten slaan rende als een grote groep naar buiten en begonnen de machine geweren te bemannen.
De S.I.D. viel aan en ze zouden laten zien waarom zij de Allies waren!

Het gevecht dat hierna uitbrak duurde niet meer dan 20 minuten maar was de bloedigste die het Basecamp had gezien tot dusver. Overal lagen kraters van bommen die door de Bommenwerpers waren gedropt, hulzen lagen over het gras verspreid als douw en overal waren lichamen verspreid, sommige levend maar meeste dood.
De S.I.D. had gewonnen, de nachtploeg van de Allies was niet meer.
Vele medics hebben geprobeerd de pijn te verzachten en enkele strijders moesten uit hun lijden worden verlost, maar iedereen was blij dat het over was... voor nu....

Bij het wakker worden de volgende dag bleek dat gevaar toch dichterbij te zijn dan in eerste instantie gedacht. Er was een bom gevonden, en niet zomaar een bom, een van de bommen die door de Bommenwerpers was gedropt, deze was niet tot ontploffing gekomen en dreigde nu de gehele Basecamp weg te blazen. De explosieven experts, Miles, Betty en Jenna, waren ten einde raad, hoe moesten ze een bom van 227 kilo uitschakelen? Als het mis zou gaan zouden niet alleen zij maar de hele groep sterven.

En als klapper op de gevaarlijke vuurpijl, de zonnesekte kwam ineens het terrein op. Na bijna twee weken totale afwezigheid waren de sekteleden weer terug in beeld. Ze zochten naar Thomas, maar niet Dr. Thomas!, een van hun leiders’ vele zonen. Hun Leider Karim had net het loodje gelegd en Thomas was nodig als opvolger voor de troon. Een andere zoon van Karim, Bartholomeus leidde de zoektocht en de sekteleden doorzochten heel het kamp zonder iets te kunnen vinden. Na lang zoeken werden de sekteleden boos en begonnen ze de bewoners aan te vallen, Bartholomeus wist bijna te ontkomen maar werd last minute nog geraakt door een vergiftigde dart. Hij wist echter wel uit het kamp te komen en te vluchten.

Er was nog steeds een afleiding nodig voor de bom maar gelukkig waren daar de Tomahawks! Dit rondreizend circus had een speciaal event waarbij men een speciaal ticket konden winnen, het enige wat ze hoefden te doen was een wedstrijdje capture the flag winnen! Dat was precies de juiste afleiding die de explosieven experts nodig hadden om het kamp leeg te krijgen voor de veiligheid van de bewoners. Zo gezegd zo gedaan, het grootste gedeelte van het kamp deed mee aan een spannend maar ontspannend potje capture the flag terwijl de experts zich bijna de dood injoegen door de bom onschadelijk te maken.

Ondertussen liepen de gemoederen tussen bewoner TumTum en bewaarder Thorin hoog op, TumTum besloot officieel zich af te scheiden van de Basecamp en zijn eigen Basecamp starten. Dit was twee M.O.L’en die toevallig in de buurt waren opgevallen en ze kwamen TumTum een bezoekje brengen. Ze vertelde TumTum dat als hij zijn eigen Basecamp officieel wilde maken hij zich aan een aantal voorschriften moest houden, pas dan wanneer dat in orde was zou hij Basecamp 23 worden, maar tot nu toe was hij niets meer dan een onofficiële aspirant.

Toen het kamp weer veilig was en het potje vlaggen jatten over was kon de groep weer terug keren naar het kampement. Ondertussen in het bos kwam Lorentz weer terug van een missie die hij vrijdagavond gestart was. Hij was samen met een van de geallieerden terug gegaan naar zijn oude bunker om wat spulletjes op te halen die hij daar verstopt had, en nu kwam hij weer terug naar de Basecamp.

Het basecamp was nog maar een paar minuutjes weg en ‘Rusty’ (de wagen van de geallieerde soldaat) ronkte nog altijd lekker door toen ineens een strakke zwarte bolide met Duitse vlaggen achter hun de weg op draaide.

De ramen waren getint maar het was duidelijk dat dit een officiële wagen van de S.I.D. was en zo te zien vervoerde deze een belangrijk persoon. Lorentz nam het zekere voor het onzekere, in de tijd van een burgeroorlog binnen de S.I.D. viel het niet te zeggen om het om de kant van Ze Captain ging, waar ze een wapenstilstand mee hadden, of de kant van Jäger, de kant die ze het liefst levend zou zien verbranden, en dus begon Lorentz op de bolide te schieten. De bolide begon afstand te nemen van de kogelregen maar bleef hen achtervolgen, ook al schoten ze zelf niet terug. Het was duidelijk dat wie er ook in die bolide zat, deze hoe dan ook op zijn bestemming terecht wilde komen.

Lorentz dacht dat hij target was maar zodra de deuren op het terrein open zwaaide kwam er een nog onbekend figuur uit, in pak en had totaal geen aandacht voor Lorentz die al struikelend in veiligheid probeerde te komen. Het bleek de campagneleider, genaamd Bruno Renkema, van Ze Captain te zijn en hij kwam de bewoners polsen over hun loyaliteit. Het Basecamp ligt immers in S.I.D. gebied en dus is het van belang te weten aan welke kant de Basecampers zich scharen. Thorin die als een van de weinige achtergebleven was in het kamp om als bewaarder alles in de gaten te houden deed alsof hij aandachtig luisterde. Het was een groot verhaal vol propaganda, en toen de chauffeur van Bruno Renkema binnen kwam sloegen de bewoners hun slag. De chauffeur werd neergestoken en Bruno doodgeslagen met een baksteen totdat hij bijna niet meer herkenbaar was als Bruno en natuurlijk morsdood.

Toen de deelnemers van het spel en medebewoners terug kwamen na hun spel was er even onenigheid tussen de bewoners, want wat betekende dit voor hun wapenstilstand? Thorin wilde hier echter niks van weten, het is S.I.D.! die zijn niet te vertrouwen en hun vijand! En zeker als ze met de Allies samen zouden willen werken, je kan de S.I.D. niet vertrouwen punt.

Toen het donker begon te worden werd de wereld buiten ook duisterder, een krakend en zoemend geluid verstoorde de rust, ze kregen een boodschap van de professor, dezelfde professor die ze de vorige dagen hadden beschoten met het anti-gorgon wapen. Hij was niet blij met de bewoners en hij was terug voor wraak. Eerder op de dag was een allied scientist opgedoken met verdovingen en een mutant vertaal machine, en ondanks dat ze nu bedreigd werden was dit een perfect moment om de materialen uit te testen. De eerste mutanten doken op en de tranquilizers werden afgevuurd, het bleek een success, de mutanten zakte in elkaar of bleven verdwaasd staan, de bewoners bonden ze vast een sleepte ze naar binnen. Samen met hun eigen plant mutant en de machine begonnen ze vragen te stellen. Ze kwamen er al snel achter dat de professor inderdaad controle had over de mutanten, helaas was dat het enige wat er gevraagd werd, de mutanten konden geen ander motief vertellen anders dat de professor wilde dat ze zouden aanvallen, en de professor was de baas. Er was echter een klein probleem, de mutanten die beschoten waren met de verdoving werden 3x zo agressief wanneer ze weer bij zinnen waren en dat maakte het extra gevaarlijk.

Ze overleefden de avond nog maar net, met als klapper op de vuurpijl dat ze een ware Gorgon wisten te verdoven. Niemand raakte ernstig gewond en dat was een wonder, maar wat ze nu wel wisten was dat de verdoving zelfs op de Gorgon werkt, het nadeel?
Alle verdovingen zijn nu op.

De nacht was vergeleken met de vorige redelijk rustig, er kwam niemand het kamp binnen en de bewoners hadden een van hun weinige nachten met rust. Aan het einde van de ochtend ging het helaas de andere kant op. Een missie die redelijk rustig had moeten verlopen eindigde in een gijzeling. Een raider clan zocht Blake, een bewoner van het kamp, en ze lieten de andere bewoners die op missie waren niet gaan totdat ze Blake zelf in handen hadden. Er stond namelijk een royale bounty op het hoofd van Blake.

Na veel onderhandelen en het voor de gek houden van de gijzelaars is het de groep eindelijk gelukt hun mede bewoners terug te halen, de meeste zonder al te erge kleerscheuren. Maar die scheuren zouden er snel toch in komen. Thorin die bewaarder was van de Basecamp had besloten om naar Basecamp 1 af te reizen om daar belangrijke informatie te verschaffen en te ontvangen, hij had in zijn afwezigheid William aangesteld als tijdelijke bewaarder. Echter werd het William te heet onder zijn voeten. Hij had het idee dat hij bedreigd werd en belde de centrale op van de B.o.B. (Bestuursorgaan Basecamp). Deze konden dit niet over hun kant laten gaan en stuurde er zo snel mogelijk een taskforce op af.

Drie M.O.L.’len en het taskforce verschenen, ze waren woest, het Basecamp was namelijk flink over de schreef gegaan en de maat was vol. Na een periode in code oranje te zijn geweest en nu weer een melding over een bedreiging konden de M.O.L’en niks anders doen dan het Basecamp zijn rechten afnemen. Het Basecamp was nu officieel geen Basecamp meer, het kamp werd gestript van alles dat te maken had met de B.o.B., bounty's, goederen, alarmsystemen en de stroom werden weggehaald bij de kampbewoners, en als slagroom op de taart werd William meegenomen door de M.O.L’en om het over te plaatsen naar een nieuw kamp. De ex-bewoners waren nu bijna alles kwijt, ze zijn terug bij af en hoeven niet te rekenen op hulp van buiten hun muren.

Willem (niet te verwarren met William) pakte echter dit moment om samen met de andere ex-bewoners en de allies iets nieuws op te zetten, iets waar ze allemaal achter zouden staan. Veel kans kreeg hij hier echter niet voor, want Thomas was nog steeds niet gevonden door de zonnesekte en nu Bartholomeus ook nog eens ziek was teruggekeerd was het kamp in een negatief daglicht gesteld. Marcellus een andere zoon van Karim kwam verhaal halen, over waar Thomas was en waarom Bartholomeus ziek was teruggekeerd? Willem die pissig was dat zijn harde werk zo bot was afgekapt liet de man eens goed weten wat hij van hem vond, en sprak woorden die letterlijk Marcellus pijn deden.

Alle hel brak los, de zonne-sekteleden vielen aan en het was chaos, Willem die dapper mee probeerde te vechten hapte een molotov cocktail en stond in lichterlaaie. Velen probeerde hem in veiligheid te brengen maar de sekteleden maakte ze dit niet makkelijk. Resources waren schaars voor de ex-bewoners en deze sekteleden sloegen en hakte er hard op in. uiteindelijk wisten dappere zielen uit het kamp Willem veilig naar aspirant Basecamp 23 te slepen waar de medici, Dr. Thomas, Corvus en Marie naast Guusje zijn verwondingen ook haastig de verwondingen van Willem begonnen te behandelen.

Buiten de medic tent ging het gevecht door, de ex-bewoners dachten te winnen totdat de reinforcements arriveerden en ze niks anders konden doen dan vluchtten. Een grote groep rende het bos in en de Brickforce besloot dat de meest veilige plek momenteel, LAB-5 is en dat ze daar het beste naartoe kunnen vluchten, een plek waar ze al eerder waren geweest in het verleden. De groep stond nu voor de keus, mee naar LAB-5 of omkeren en de zonnesekte proberen te verdrijven?

Wat zou jij doen? Mee naar LAB-5 of toch vechten voor je leven?
Je kan het zelf ervaren met PostApoBob #8! 

Het basecamp was verlaten, slechts één overgebleven bewoner was aanwezig samen met de broer van de Ex-bewaarder Bianca, Abel. Buiten leek alles stil totdat rond een uur of 22.00 savonds arme Phrix ineens het geluid van rupsbanden kon horen. Dit kon maar 1 ding betekenen, de SID was onderweg naar het Basecamp, en erger, hij was semi alleen. Phrix probeerde zich te verbergen achterin het Basecamp maar het had geen zin, 4 zwaar bewapende S-5 leden werkte zich moeiteloos een weg naar binnen, en onder leiding van hun  baas Helga Neindorff vermoordde ze Abel voordat ze Phrix tegen de grond werkten (of liever gezegd bank). Even later verscheen Anton ‘Der Kaiser’ Jäger die eiste dat Phrix zou vertellen waar de verrader Leonid Brezjnev zich bevond. Phrix probeerde zich een weg eruit te liegen, wat semi lukte, hij liep echter wel nare verwondingen op. Toen bleek dat het target niet in de Basecamp was vertrok de SID delegatie en lieten ze Phrix voor dood achter.
De S-5 haalde op hun weg terug naar buiten nog arme Cable neer, die net op het verkeerde moment op kwam dagen, zoekend naar een nieuw veilig onderkomen.

Op hetzelfde moment was een andere groep mensen elkaar net buiten het Basecamp tegen het lijf gelopen. Alle waren op zoek naar het Basecamp maar wisten niet welke richting ze op moesten lopen. Gelukkig voor hen was daar TumTum, een Basecamp 55 veteraan die na een korte reis naar Texel (in een rubberbootje) had besloten dat hij toch liever bij Basecamp 55 bleef. Deze wist de nieuwe bewoners semi veilig naar het Basecamp te leiden, onderweg moesten ze snel in de bosjes duiken om te ontsnappen aan het woeste gevaar van een tank die met een noodvaart voorbij kwam gereden. Niet veel later bereikte ze het Basecamp waar ze direct Phrix en Cable konden gaan oplappen voordat die mogelijk zouden sterven. De toon was gezet en misschien was dit Basecamp toch niet zo veilig als gehoopt.

Aan de andere kant van het bos liep een oude groep veteranen die net LAB-5 hadden overleefd en zich een weg baanden naar hun oude vertrouwde huis. In hun midden was Nikolai Chekov, een oude rus die door de SID was meegenomen enkele dagen eerder. De groep was in LAB-5 achter heel wat sappige details gekomen over de SID en dan met name de absolute top. Kennelijk was Ze Captain slachtoffer van overspel en bleken alle 4 zijn zonen van iemand anders, namelijk niemand minder dan de 2nd in command: Anton ‘Der Kaiser’ Jäger. Schande! Maar een prachtige kans voor het Basecamp om een burgeroorlog te starten en dat was precies wat ze wilden gaan ondernemen, maar hoe?

Thuis aangekomen bleek dat hun targets zelf al waren langsgekomen en dat de problemen verdubbeld waren. Net op het moment dat Leonid dacht dat het niet erger kon werd zijn oude comrad die hij net bevrijd had door een sniper neergehaald. Of liever gezegd, hij sprong voor een sniper shot dat bedoeld was voor hem. Hij smolt weg in de armen van Leonid die moest aanzien hoe een held die Stalingrad had overleefd en WW2 nu moest sterven door een laf sniperschot. Niet veel later vond hij een bericht van Helga Neindorff over dat ze hem zou vernietigen. Niet de beste start van de avond voor Leonid.

En het zou nog veel vervelender worden, want die nacht klopte de S-5 opnieuw aan bij de Basecamp, in de hoop dat hun target nu wel thuis was. Er volgde een chaos waarin Leonid zijn best deed om weg te komen van een tank die het vol op hem gemunt had. Dit lukte voor even, hij rende voor zijn leven en wist te ontkomen. Hij verschool zich in de bossen en hield de Basecamp in de gaten vanaf zijn verstopplek tot ineens de tank recht voor zijn neus opdoemde. Het ding schampte hem bijna en stopte naast zijn verstopplek, uit het luik kwam niemand minder dan Helga Neindorff geklommen. Ze ging naast hem staan en Leonid durfde niet te ademen, bang gehoord te worden. Even leek het erop dat hij zou ontkomen maar helaas, met haar infra-roze kreeg Helga, hem eindelijk te pakken.
“Je dacht toch niet dat je, je voor mij kan verstoppen Brezjnev?”

Hij werd in de tank gehesen en werd door het Basecamp niet meer gezien.
Leonid kreeg een nacht vol marteling en bespotting voor de kiezen en zou helaas nooit meer het ochtendgloren zien. Ondertussen probeerde William nog een groep op de benen te krijgen om Leonid te halen maar toen ze aankwamen was het helaas al te laat. Ze vonden het verminkte lichaam van Leonid en de daders waren al gevlogen.

De volgende ochtend arriveerde oude bekenden in het Basecamp, de Allied Forces, Erique du Phantome een generaal bij de Allies had een klein groepje veteranen meegenomen om het Basecamp te ondersteunen tegen de SID. Nu had het Basecamp een bondgenoot erbij die hun zouden kunnen gaan steunen in hun plannen voor de toekomst. De Allies waren het zeker eens met de plannen voor een burgeroorlog en zouden de Basecampers gaan ondersteunen in de uitvoering ervan. Maar eerst moesten ze een klusje voor hen opknappen, Erique had namelijk gehoord dat er een SID convoi voorbij zou komen redelijk in de buurt van het Basecamp en in die convoi bevond zich een belangrijk individu die de Allies liever niet in handen van de SID zag.

Zo gezegd zo gedaan, de Basecampers spoorde de convoi op met als doel het target te bevrijden. Ze vonden al snel de wagens die moesten worden worden opengebroken, helaas ging dat iets minder vlot. Gelukkig was daar Phrix die eventjes een landmijn aan de gepantserde wagen vastplakte. Ze kregen de wagen open en wisten het target te bevrijden. Nu hadden ze niet alleen een nieuwe bewoner voor het Basecamp maar ook nog eens het telefoonnummer van niemand minder dan Ze Captain himself! Want die bleek het target bij zich te hebben en dat was natuurlijk waarom de SID niet wilde dat deze jongeman in verkeerde handen zou vallen.

Maar nu hadden ze een direct lijntje met Ze Captain! Wat goed uitkwam want nu konden ze Jäger omzeilen die natuurlijk zijn best zou doen de basecampers enig contact met Ze Captain te weigeren. Maar wie zou bellen? Laat dat maar aan Freek over, de jongeman had zijn beste Duits in de schaal gegooid en kreeg al snel van Ze Captain te horen dat hij weinig zin had in een telefoongesprek gezien hij het erg druk had. Hij bood Freek aan face to face een meeting te doen op een door zijn gekozen plek. Hij vertelde dat 2 mensen mochten komen en dat hij vervoer zou regelen om ze daar te brengen. Maar dat vond Freek niet duidelijk genoeg, zag Ze Captain dan de ernst niet van de situatie? Freek moest hem toch echt direct laten weten “Je vrouw neukt een ander!”. Daar kreeg hij echter geen antwoord meer op. Goed, ze mochten dus 2 mensen op gesprek laten komen, tijd om het pleidooi voor te bereiden! En wie zouden ze sturen?  

Daar moesten ze echter nog even mee wachten gezien er op de deur werd geklopt door niemand minder dan Professor Marcus Bartus, of liever gezegd zijn handlangers. De mutanten vielen aan en iedereen werd gedwongen te vechten voor zijn of haar leven. Er was een nieuwe nog onbekende mutant die leek op een uit de kluiten gewassen vleesetende plant, maar zoals altijd wisten de bewoners hem neer te halen voordat er al te veel schade zou worden aangericht. Het basecamp ontving ook een telefoontje van de mutanten professor, hij kondigde aan dat hij Niels had, de zoon van Dylas, een medebewoner van het basecamp. En dat als de bewoners niet zouden doen wat hij vroeg hij Niels zou verminken of zelfs vermoorden. De bewoners waren in tweestrijd, moesten ze luisteren naar die maniak en Niels veilig houden, of zouden ze doorgaan met vechten en Niels riskeren voor het grote goed? Er was immers geen bewijs dat Niels inderdaad in de handen was van Marcus Bartus.

Er werd besloten tijdelijk te luisteren en de bewoners sloten zichzelf op in het Basecamp zoals Marcus Bartus hen had opgedragen. Een tijdje was het stil totdat buiten ineens de professor Marcus Bartus zelf verscheen. Zoals altijd in het bijzijn van zijn trouwe bodyguard de Gorgon. Echter wat Marcus niet wist was dat de bewoners in LAB-5 een prototype superwapen hadden gevonden en hij werd door de heldhaftige Phrix ermee beschoten. Arme Phrix werd na geschoten te hebben door de kracht van het wapen aan stukken gescheurd en lichaamsdelen vlogen alle kanten op. De professor die in zijn gezicht werd geraakt door het wapen onderging een pijnlijke transformatie en het monster dat daaruit kwam was nog erger dan de Gorgon. Door blinde paniek en verbijstering over wat er was gebeurd zette de professor het op een lopen. Ondertussen had de bodyguard army Percy al meegesleurd terug richting het LAB en moesten de bewoners snel handelen om haar te bevrijden.

Omdat de professor niet meer in de buurt was had de Gorgon geen opdrachtgever meer en wisten de bewoners zijn moment van zwakte te gebruiken om Percy los te maken uit de klauwen van het beest. Percy raakte een hand kwijt, maar gelukkig had Phrix zijn arm waarmee hij de trigger had overgehaald laten zitten in het wapen. Nu konden ze zijn arm gebruiken om Percy op te lappen. Kundige medics gingen aan de slag en wisten het nieuwe ledemaat te bevestigen. Helaas voor Percy was Phrix niet de gezondste bewoner van het Basecamp en kreeg ze er een hoop ongewilde ziektes bij. Medic Corvus had hier echter een plan voor. De mutanten waren weg en de avond leek voorlopig rustig. Dit moment werd door Willem en Freek aangepakt om zich alvast goed in te lezen voor de volgende dag, wanneer ze Ze Captain moesten zien te overtuigen dat hij maar beter de scheidingspapieren kon gaan aanvragen.

De ochtend brak aan en voor het Basecamp kwam een luxe bolide te staan die van niemand minder dan Heinrich Jäger bleek te zijn. De jongere broer van Anton Jäger, degene waartegen ze pleidooi moesten gaan houden. Freek en Willem moesten zich omkleden naar SID attire voordat ze mee mochten, en de 2 S-5 soldaten die tevens ook aanwezig waren kregen de opdracht om beide heren goed in de gaten te houden. De wagen reed weg en de bewoners konden niks meer doen dan duimen voor een goede afloop.
Wegens gevoelige informatie is Ze Captain beloofd dat wij hier niks inhoudelijks neerzetten over de aard van het gesprek. Freek en Willem keerde terug, een beetje beduusd maar nog in orde. Ze hadden Ze Captain weten te overtuigen en Helga was gearresteerd en op transport terug naar Berlijn. Een overwinning voor het Basecamp!

Niet veel later kwamen er 2 leden van de Allies binnen met verontrustend nieuws, Anton Jäger had een speech gehouden en die konden ze even snel laten horen. Anton had tijdens Ze Captain zijn afwezigheid een speech gegeven thuis, waarbij hij het volk aanspoorde om zich tegen Ze Captain te keren en hem te volgen als nieuwe leider. De Burgeroorlog was in werking gezet en het doel van de bewoners was zo goed als verwezenlijkt.

Net wanneer ze dachten dat ze de champagne konden openen kwam er een groep onder leiding van basecamp bewoner Marcus Wong binnengevallen met een helikopter. Marcus vertelde dat zijn baas van Umbrella andere plannen had voor hem en hij nodig was terug in de basis. Maar aangezien de bewoners net iets te veel afweten van Umbrella kon hij het niet toestaan dat ze zouden blijven leven. Er ontstond een heftig gevecht tussen de Umbrella soldaten en de basecampers. Na een lange tijd van hard vechten wisten ze Marcus Wong te doden en de helikopter uit de lucht te schieten. Helaas voor hen stortte de helikopter neer voor de ingang van de basecamp en zaten sommige van hen binnen opgesloten terwijl anderen zware verwondingen opliepen door de explosie.

Zullen de Basecampers zich op tijd kunnen herstellen voordat er meer narigheid op hen afkomt, en zal de SID inderdaad een burgeroorlog krijgen? Je kan het zelf meemaken op: PostApoBob #7- Take the cash and I'll keep it .

De bewoners van Basecamp 55 hadden een roerige dag achter de rug, een ontvoering van een van hun kameraden, een aanval door een drug cartel en het verlies van hun Basecamp maatje Sanchez Hermano (die niet dood is maar meegenomen door zijn handlangers om hem in veiligheid te brengen). Er was ook goed nieuws, twee ex bewoners van het camp, Wesker en Seth, hadden namens Umbrella een grote kist vol antidotes gestuurd die speciaal op het S.I.D. virus waren afgestemd, een grote groep Umbrella soldaten kwam deze afleveren en liet ze weten dat als ze hulp nodig hadden ze hun zouden kunnen komen vragen om hulp. Maar veel tijd om rustig te kunnen ademen krijgen ze bij Basecamp 55 nooit. Zodra de avond viel begon het onheil weer zoals altijd. Zonder enige waarschuwing viel door het dak een soort vogel achtig monster naar binnen dat een tijdje levenloos bleef liggen. Een nieuwe mutant had zich een weg door het dak naar binnen gewerkt en naast dat er nu dus een gat in het dak zat hadden ze nu midden in het camp een groot vogelachtig beest liggen. Eerst leek het erop dat het ding dood was door de val, maar niets was minder waar en het stond ineens op en begon mensen in het camp genadeloos aan te vallen. Er was geen andere keus dan naar buiten vluchten waar nog meer mutanten op hen wachtte. Een groot ding dat eruit zag als ‘de dood’ wachtte hen op, als ze te dichtbij kwamen leden ze echter verschrikkelijke pijnen en daalde hun gezondheid in rap tempo. Na een lang gevecht wisten ze hun camp weer veilig te stellen en konden ze weer semi rustig slapen.
De volgende ochtend echter stond er ineens een nieuw figuur voor de Basecamp, hij verzamelde iedereen bij elkaar en vertelde dat hun bewaarder Bianca gearresteerd was namens de dood op een handelaar op het grondgebied van Basecamp 55. De man noemde zichzelf de M.O.L. en was gestuurd vanuit de Basecamp Organisatie en was bij Basecamp 55 omdat ze zichzelf in code oranje bevonden. De Basecamp was nu onder streng toezicht van de Basecamp Organisatie en de M.O.L. was daar om ze allemaal in de gaten te houden. Bianka vertrok naar Basecamp 1 om haar rechtszaak bij te wonen en de Basecamp te verdedigen. Ondertussen had Leonid Brechniv te maken met een undercover missie voor de S.I.D. die hem lieten weten dat ze zondagmiddag om 14:00 zouden komen voor een grootse aanval die de S.I.D. de macht moest geven over Basecamp 55. Maar de S.I.D. zou niet lang op zich laten wachten want die middag verscheen er een scout groep van de S-5 met hun nieuwe prototype ‘speurhond’, een beest dat kennelijk alles kan ruiken wat er ook maar rondloopt in de omgeving. De S-5 zei dat als ze hen met rust lieten de S-5 de bewoners ook met rust liet. En dus deden de bewoners niets zodat ze met rust gelaten zouden worden, maar helaas houd de S.I.D. zich bijna nooit aan hun woord en lieten ze het prototype los op de Basecamp. Natuurlijk wisten de bewoners zich te verdedigen en doodde het prototype.
Leonid kreeg een telefoontje van het S.I.D. hoofdkantoor over dat er in de middag een undercover S.I.D. zou komen die het gehele terrein zou komen inspecteren voor de aanval van de volgende dag. Leonid wachtte geduldig en ontving een man die geheel in S.I.D. uniform was gekleed maar wel een nepsnor en Amerikaanse helm op had gedaan. Dit was de S.I.D. hun idee van ‘vermommen’, Leonid liep het gehele terrein met hem na en maakte een paar afspraken over de plaatsing van materieel en dergelijke. Hierna vertrok de S.I.D. specialist weer en leek het rustig voor een paar minuten, totdat de bewoners werden aangevallen door een sniper. De sniper kon helaas niet ontkomen aan de bewoners, de spotter kon echter wel ontkomen na een prachtige duikeling te maken van een heuvel.
Verder was het een vredige middag, natuurlijk wist Leonid dat er werk aan de winkel was omdat de volgende dag de S.I.D. op de stoep stond maar de bewoners van de Basecamp zagen niet echt het nut van hard werken op zo een prachtige dag. Er werden hier en daar wel wat explosieven gebouwd maar dat was het wel, natuurlijk ook omdat de resources schaars waren om stapels explosies te kunnen bouwen. Maar vlak voor het avondeten kwam er ineens een grote groep handelaren die handelde in zeer goedkope onderdelen en buskruid. Wat een toeval was dat. Het bouwen van explosieven kon weer doorgaan.
Na het avondeten kreeg Leonid een berichtje van de S.I.D., ze hadden besloten om eerder langs te komen gezien al de voorbereidingen al klaar waren. In plaats van de volgende dag 14:00 waren ze nu al onderweg en zouden ze ongeveer in een uurtje bij de Basecamp zijn.
Er volgde grote paniek en de bewoners probeerde zich zo goed mogelijk te verstoppen en tegelijkertijd een plan in elkaar te zetten voor wanneer de S.I.D. daadwerkelijk zou komen.
Ze kregen over de radio veel Russisch geklets dat slechts een paar van de bewoners konden verstaan. De eerste S.I.D. soldaten arriveerden en de chaos begon, niet veel later vielen er paratroopers door het dak. In alle chaos werd een lid van Rogueworst ontvoerd en probeerde de overige bewoners hem nog te redden maar tevergeefs. Ivan werd meegenomen door de S.I.D. Het was een heftige en drukke nacht maar de bewoners wisten een aantal tanks op te blazen en artillerie te overleven om vervolgens vlak voor de poorten van het Basecamp de laatste wave aan tanks op te blazen.
Toen de bewoners de volgende dag wakker werden vonden ze een geheel mijnenveld voor hun deur, ze moesten oppassen waar ze liepen want voor zo ver het oog reikte lagen er mijnen verspreid. Na een klein bezoek van de S.I.D. die hun mijnenvegers hadden meegenomen konden echter de meeste mijnen worden opgeruimd. Daarnaast kregen ze ook nog een telefoontje dat Bianka de rechtszaak had verloren en ter dood was veroordeeld. Vanaf nu was de M.O.L. aangesteld als tijdelijke basecamp bewaarder.
Die middag kreeg Leonid echter een brief met felicitaties over het slagen van zijn missie en kwam Helga langs bij het Basecamp om hem te huldigen. Ze inspecteerde direct de boel en kwam erachter dat de bewoners de M.O.L in bezit hadden. De bewoners hadden namelijk net gedaan alsof ze de M.O.L. hadden gevangen om hun dekmantel niet in gevaar te brengen. Toen ze die dag voor de tweede keer terugkwam om de M.O.L mee te nemen pikte de M.O.L. het niet meer en eiste als nieuwe Basecamp bewaarder dat de bewoners hem zouden helpen in het gevecht. Er ontstond een gevecht waarbij een belangrijke Generaal van OPFOR (die ook mee was gekomen voor de inspectie en arrestatie) werd gedood. En Helga werd als gevangenen opgesloten in een kamer in het basecamp. En alsof de bewoners nog niet genoeg hadden meegemaakt kwam de professor ook nog even hallo zeggen. De professor en de Gorgon wisten tijdens een gevecht het basecamp te doorzoeken en namen Helga mee op hun weg terug de bossen in. De bewoners zaten hier niet mee, nu waren namelijk 2 problemen opgelost met slechts een aanval. Maar de overige mutanten bleven echter wel aanvallen, hordes mutanten overspoelde het terrein van de basecamp en de bewoners hadden het er even zwaar mee. Maar dankzij de promotie van Leonid wist hij backup aan te vragen en ondersteunde de S.I.D. hen met snipers. Eind goed al goed toch? Niet helemaal, een mysterieuze cyborg klopte aan in alle chaos en vertelde de bewoners dat hij een zeer speciale missie voor ze had. Wie zouden er mee gaan en wie blijven achter?
Daar hoor je meer over in de recap van PostApoSpecial #1...

 

Het was een slecht begin voor de basecampers, niet alleen was de bewaarder ontvoerd van basecamp 55 maar ook de breinhelm was mee genomen. Nu hadden ze geen contact meer met de andere basecamps en konden ze ook niet nieuwe skills leren om zichzelf te ontwikkelen. Daarnaast lag het grootste deel van de basecamp in puin dankzij de raiders. Er moesten prioriteiten worden gesteld, eerst de breinhelm en de bewaarder terughalen en dan pas verder kijken. Dus s avonds gingen ze druk aan de slag om te herstellen wat fout was gegaan. De zuurverdiende blauwdrukken van S.I.D. lab 3 werden aan de engineers toevertrouwd en mensen begonnen de basecamp te repareren. S Avonds kregen ze nog bezoek van een handelaar met een heel bijzonder pakketje. Hij bleek een blik met spuitjes bij zich te hebben. Basecampers Seth en Whesker  herkende het logo op het blik direct en gingen in een zware onderhandeling met de handelaar. Uiteindelijk lukte ze het om het blik te bemachtigen voor een schappelijke prijs. Ineens zonder waarschuwing begonnen er snipers op de basecampers te richten en werd het te gevaarlijk om buiten te blijven. De campers moesten vaak rennen voor hun leven en zelfs binnen werden ze nog belaagd door de sniper die vastbesloten was zo veel mogelijk mensen neer te halen. Uiteindelijk wisten ze een van de snipers neer te halen, maar wie ze waren of waar ze vandaan kwamen was nog steeds niet duidelijk. Na de sniper aanval bleef het relatief rustig rondom de basecamp. S Nachts echter werden de basecampers wakker geschud door een indringer. Een nog onbekend iets begon in de spullen van de basecampers te graaien. Toen een van de basecampers erachter kwam wat er gaande was sprong deze zijn bed uit en achtervolgde het nog onbekende wezen. Helaas werd hij al snel verblind en was het onmogelijk om hem nog te kunnen grijpen noch zien. De camper kon niets anders doen dan terug naar bed te gaan en hopen dat er niets meer zou gebeuren voor de rest van de nacht.

De ochtend begon redelijk rustig, mensen hadden de tijd om rustig op te staan en aan het ontbijt te beginnen. Inmiddels was er dankzij TumTum een heus zuiveringsinstallatie gebouwd, nu hadden de basecampers vers schoon water ten alle tijden bij de hand. De engineers begonnen langzaam te begrijpen wat het blauwdruk bevatte en het alarmsysteem dat verwoest was trad weer in werking. Ook stonden plotseling leden van Murica voor de deur, ze wilden graag het blik van Seth en Whesker hebben. Toen deze dat echter weigerde werden ze woest en zworen ze wraak op de basecamp! Nu waren de spelers een ally kwijt en moesten ze dit zien op te lossen. Om meer ruzies en bedreigingen te voorkomen vertrokken Seth en Whesker terug naar hun oude huis om te onderzoeken waar dat blik vandaan kwam. Tegen het begin van de middag was het tijd om het uitgedachte plan om de breinhelm en Bianka terug te halen uit te voeren. In een grote groep gingen ze richting de plek die was doorgegeven door de informanten om hun eigendom terug te claimen. Na zich een weg gevochten te hebben door rioters en mutanten kwamen ze eindelijk uit op de schuilplaats. Echter toen ze aankwamen gelopen zagen ze al snel dat het foute boel was. De helm en Bianka waren beide bij een andere groep raiders en hen werd duidelijk gemaakt niet in de buurt te komen of anders ging Bianka eraan. Voorzichtig probeerden sommigen dichterbij te komen maar dat was foute boel. Een gif werd in Bianka’s mond gegoten en de raiders vielen aan. De groep splitste zich op in twee, de ene helft zou achter de helm aan gaan terwijl de andere helft probeerde te redden wat er te redden viel. Dankzij een goed staaltje communicatie en teamwork werden zowel de helm als de bewaarder gered/teruggehaald. Nu dat gefixed was konden ze zich weer richten op de belangrijke zaken. Woud Muurmaker en Thorin namen het voortouw bij het bespreken van het nieuwe plan: er kwamen groepen met mensen die zich op eigen taken gingen richten. Elke groep zou zo een gestructureerde bijdragen gaan leveren aan het leven in de basecamp. Iedereen werkte samen en er was een duidelijk doel. Ondertussen werd het de engineers duidelijk dat ze meer ogen en koppen nodig hadden om de blauwdrukken te kunnen begrijpen. Ze vroegen een aantal mensen om ze te helpen en het onderzoek zette zich voort. De avond viel en het onheil brak los, de mutanten hadden de basecamp weer in hun vizier. Langzaam kwamen er steeds meer mutants richting de basecamp en het welbekende alarm ging af. Men bouwde de basecamp om tot een grote verdedigingslinie en wachtte gespannen af tot er toe zou worden geslagen. Na veel kabaal van buiten braken de mutanten door de deur naar binnen en barstte het gevecht los. Men vocht hun levens maar hadden niet door dat achter hen de gorgon zich een weg naar binnen had gegeten en nu de spelers in de rug belaagde. Ze zaten als ratten in de val toen opeens de “professor” binnenviel. Deze professor was de oorzaak van alle mutanten en kwam de spelers een waarschuwing brengen. Ze moesten zich aansluiten of anders sterven. Om een demonstratie te geven van zijn macht en kracht trok hij eigenhandig de gorgon uit elkaar in kleine stukjes. Na een lange speech vertrok de professor uit de basecamp, aangezien de campers weigerde zich aan te sluiten zei de professor later terug te komen om iedereen koud te maken. Zonder na te denken leidde Bianka iedereen naar haar speciale schuil bunker die enkel in nood situaties werd gebruikt, daar verbleven ze een groot deel van de nacht rot alles weer rustig was.

De volgende ochtend kwam en men had het overleefd. De troep van de vorige dag werd opgeruimd en men probeerde een beetje bij te komen. Helaas was niet iedereen zo rustig, namelijk het vertrouwen in de twee Russen Leonid brezjnev en Nikolai chenkov was ver te zoeken. De campers vonden dat zij zich verdacht gedroegen en zekere rioter praktijken werden erbij betrokken. Na een zwaar kruisverhoor waarbij beide voor hun zaak moesten vechten werd geconstateerd dat er geen rioter bij hen aanwezig was. Maar de rust was nog niet wedergekeerd. Plotseling kwam de zus van Sanchez Hermano het basecamp binnen en zei dat ze kwam om Sanchez te helpen. Het werd duidelijk dat Sanchez eigenlijk een grote drugs baron was en zijn drugs emporium van de Bandito Brothers was een oorlog begonnen met de Killjoys een rivaliserende drugs groep. al snel vlogen de kogels en drugs darts de campers om de oren. In de middag was alles pas echt ontspoord toen de rest van Sanchez zijn groep kwam opdagen. Het werd een hevig gevecht waarbij de spelers moesten oppassen voor de nieuwe onbekende wapens: de blaaspijp. Waarbij drugs en giffen als minutie werden gebruikt. Uiteindelijk werd Sanchez neer gehaald en moesten zijn Bandito Brothers hem weg slepen, terug naar huis. Nog maar half bijgekomen van wat er zojuist was voorgevallen begon het andere onheil. Een squat van de S-5 stormde het terrein van de basecamp op en wisten zonder al te veel moeite Nikolai chenkov mee te sleuren. Nikolai chenkov verdween al snel uit het zicht en de campers konden niets anders doen dan toezien hoe een van hen werd afgevoerd. Maar helaas was de drugs oorlog nog niet afgelopen. Opnieuw kwamen velen van de Killjoys het terrein op gerend vastbesloten om alle campers te drogeren.

En daar stopt deze episode van postapobob #4. Wat gebeurd er de volgende keer? En wie is er dan in problemen? Waarschijnlijk iedereen. . .

Samen met Gerlof komen de spelers aan bij lab 3 van de S.I.D. voor hun infiltratiemissie. Bij de ingang wordt hun tatoeage gecontroleerd en worden ze ingedeeld naar divisie. Ze krijgen er een rondleiding van een officier langs de verschillende divisies binnen de S.I.D. en worden daarna naar hun slaapkwartier begeleid. Daar konden ze even overleggen en kort daarna begonnen de Friday night dance classes! Tijdens de Friday night dance classes gaat het weer helemaal mis met een dans ongeluk. Kort daarna gaat ineens het alarm af en vallen de Geallieerden binnen met hun leider Tom Cruise! Ze worden al snel verslagen tot aan de poort en de rust keert terug voor de nacht.

De volgende ochtend wordt iedereen rustig wakker en gaat aan zijn of haar divisie-tafel zitten, want bij de S.I.D. heeft elke divisie een aparte tafel. Tijdens het ontbijt wordt bekend gemaakt dat er een plaats over is binnen de S-5 en kan iedereen zich opgeven om het nieuwe S-5 lid te worden. Na het ontbijt gaan alle divisies een eigen missie uitstippelen. De posterplakkers gaan een nieuw poster ontwikkelen, de wapenexperts en engineers testen een nieuw wapen waarbij de toegangspoort kapot gaat, de tanktrijders en militairen maken een plan om een basecamp aan te vallen, de communicatieafdeling test nieuwe communicatie systemen en de wachtlopers brengen de omgeving in kaart. Er worden ook nog een paar extra missies hierna gedaan en toen is iedereen gaan lunchen. Tijdens de lunch wordt er bingo gespeeld en krijgen de winnaars een plekje aan de officierentafel. Na de lunch worden er nog een paar korte missies gedaan en wordt er een grote missie opgestart om de mutantendokter aan te vallen. Tijdens de lange wandeling op de heenweg worden de spelers continu aangevallen door rioters en als ze eenmaal op de plaatst aankomen is het al een uur later. Daar staat de Mutantendokter beschermd door zijn persoonlijke bodyguard: een Gorgon! De spelers proberen de Dokter persoonlijk aan te vallen maar merken dat hij een soort van schild om zich heen heeft waardoor alle kogels afketsen, maar merken hierbij te laat dat ze langzaam worden omsingeld door meerdere mutanten. Er wordt teruggetrokken om een nieuw plan te maken, maar dit blijkt ook niet succesvol. Aangekomen terug bij het laboratorium worden de gewonden opgelapt en beginnen de S-5 tryouts. Bij de S-5 tryouts weten een aantal spelers zich te plaatsen voor de S-5 en horen vanaf dat moment bij de S-5. Hierna volgt het avondeten en wederom moet iedereen aan de juiste tafel gaan zitten. Kort na het avondeten ontdekken de spelers ze ontmaskerd zijn en moeten vluchten voor hun leven. Ze verzamelen zich zo snel mogelijk en vluchten de poort uit. Al snel heeft de S.I.D. dit door en zet de achtervolging in, waarbij de spelers dwars door de bossen achterna wordt gezeten door een tank en verschillende S.I.D. eenheden. Tijdens de achtervolging weten de spelers Helga, een S.I.D.-lid gevangen te nemen en eindigen ze bij een kapot geschoten basecamp waar ze overnachten.

Zondagochtend worden de spelers wakker en ontbijten nu rustig aan een tafel, niet meer de groepjes zoals bij de S.I.D. Gerlof komt langs en meld dat nu het Laboratorium van de S.I.D. ontdekt is de S.I.D. het lab aan het verhuizen is. Dit laten de spelers zich niet een keer vertellen en sluipen snel terug naar het laboratorium om te halen waar ze voor kwamen: De blueprints van een wapen om de Gorgon mutant uit te schakelen. Dit lukt en de spelers vallen weer terug naar hun tijdelijke onderkomen. In het tijdelijke onderkomen woont ook een Drugverslaafde die zich voordoet als tovenaar, deze drugsverslaafde blijkt een kaart te kunnen maken naar Bob toe. Hiervoor moeten ze verschillende voorwerpen verzamelen wat al snel lukt. Na een korte lunch wordt de tocht terug naar basecamp ingezet met de drugsverslaafde voorop. Als ze aankomen bij de basecamp is het een chaos en zijn de Raiders en Zonnesekte bezig met een aanval waarbij ze ook elkaar bevechten. De spelers stoten snel door de linies heen zodat ze binnen in de basecamp terecht komen. Vanuit de basecamp beschermen de spelers Bianca en de andere achtergebleven personen en weten de aanval af te slaan, alleen vergeten hierbij dat de breinhelm nog midden op het slagveld ligt en mee wordt genomen door een van de groepen.

De spelers begonnen onder de leiding van 2 medic’s, 1 van de medics ging al snel “vooruit” om hun komst aan te kondigen. de 2e medic werd later vermoord en uiteindelijk de 1e ook waardoor basecamp 55 ineens zonder medic’s kwam te zitten. na een zware heenreis kwamen de spelers aan in basecamp 55 waar ze verwelkomd werden door de bewaarder Bianka. meteen de eerste avond werden ze door zowel de S.I.D. als de raiders aangevallen, Bianka werd daarbij uitgeschakeld door chloroform. De spelers zaten nu niet alleen zonder medic maar ook zonder bewaarder.
De volgende ochtend kwam al heel vroeg een groep S.I.D. soldaten bij de basecamp om een potje honkbal te spelen. David (speler) kwam de spelers vertellen (na te zijn ontvoerd) dat als ze een potje mee zouden spelen hij vrijuit mocht gaan. echter de spelers hadden andere plannen en sloegen de gehele S.I.D. groep dood. David was hierdoor automatisch vrij maar er was nu een grotere kans op een tweede aanval.

Echter de grote aanvallen kwamen van de zonnesekte, die al snel lieten merken dat als het nodig was ze niet bang waren om mosterdgas in te zetten.Hierdoor raakte de spelers verwikkeld in een strijd tegen de klok, want in de buurt was een groot zonnesekte kampement gevonden. En ze moesten deze snel uit de weg ruimen voordat deze hun mosterdgas konden inzetten.
Uiteindelijk lukte het de spelers om het kampement uit de weg te ruimen, en hiermee stopte ook de grote aanvallen van de zonnesekte.
sinds hun ontsnapping uit basecamp 23 droeg een van de spelers (Richard) een portofoon bij zich die in verbinding stond met het S.I.D. kampement(en). echter in de namiddag bleek deze verdwenen te zijn. En hierdoor verloren ze hun kennis over waar de S.I.D. zich bevond, ze hadden voor de verdwijning echter nog wel gehoord dat er een klein groepje S.I.D. onderweg zou zijn naar hun gebied. En savonds na het eten verscheen er ook inderdaad een tank en special forces team op de stoep van de basecamp. Ze hadden het over een objective die ze moesten halen en de spelers probeerden zich te verdedigen tegen een mogelijke aanval. Toen de S.I.D. zijn objective had gehaald vertrokken ze weer zonder ook maar een speler mee te nemen of aan te vallen.
Veel tijd om na te denken hadden de spelers niet aangezien ze al snel werden aangevallen door een grote groep sterke mutanten. Kennelijk hadden de spelers het lockdown systeem van de basecamp veranderd en het oorspronkelijke alarm aangepast voor S.I.D. soldaten (blauw) en mutanten (rood) waardoor de code blauw van de basecamp was komen te vervallen. Bianka was vol in paniek omdat ze zich niet had kunnen voorbereiden op de aanval. de aanval die toen volgde was een van de zwaarste aanvallen die de basecamp had gekend. en het werd een lange nacht voor de spelers. maar uiteindelijk waren alle aanvallers gedood of gevlucht en was de basecamp weer enigszins veilig.

Na de aanval kwam er toch echt grote vraag naar sterkere wapens, en juist op dat moment kwam Gerlof binnen gelopen. Hij vertelde dat als de spelers echt sterke wapens wilde hebben ze LAB 3 moeten infiltreren. Niet iedereen zag het zitten om een zwaar bewaakt kamp binnen te vallen maar uiteindelijk werden ze het toch eens. LAB 3 was hun nieuwe bestemming!
De volgende ochtend begonnen de spelers meteen met het verzamelen van de benodigde informatie over de missie. Ergens in het begin van de middag kwam er echter een klasje S.I.D. schoolkinderen langs de Basecamp tijdens hun fieldtrip. Helaas mochten vele van hen het niet na vertellen, de spelers gingen beserk en slachtte bijna alle kinderen af. Enkele spelers probeerde de anderen tegen te houden, hierdoor bleven enkele kinderen leven. De kinderen die het overleefd hadden werden ondervraagd en later terug het bos in gestuurd. Net nadat de kinderen weg waren kwamen er leden van de S.I.D. special forces, ze vroegen naar de kinderen en vertrokken daarna weer met gierende banden.
In de namiddag werden de plannen voor de infiltratie weer doorgezet met hier en daar een kleine aanval van random mensen.
Toen de spelers eindelijk dachten bij te kunnen komen werden ze opnieuw door de zonnesekte aangevallen. Dit maal was het menes, ze brachten het mosterdgas waarmee ze gedregen hadden en dreven iedereen uit de basecamp. De mensen die binnen zaten wisten nog maar net buiten te komen, Bianka was zwaar gewond geraakt en de basecamp moest eerst een flinke tijd luchten voordat ze weer naar binnen konden.
Hierdoor besloten de spelers om op pad te gaan, het was tijd om LAB 3 te infiltreren!

Op vrijdag avond kwamen de toekomstige bewoners aan bij basecamp 23, onderweg kwam iedere groep iets of iemand tegen. De ene werd aangevallen en de ander kwam enkel een handelaar tegen, na de kennismaking met het Basecamp sloeg al snel de vijand toe. De S.I.D. bleek al snel een grootmacht waar niet mee te spotten viel, bij aankomst in het Basecamp schoten ze meteen al een nieuwe bewoner dood die zich had verzet en eiste van de overige bewoners dat ze zich zouden aansluiten. Na een paar uur toen niemand zich nog had aangesloten kwamen ze opnieuw langs, zoals gewaarschuwd, en opende vuur op de bewoners.

Na een roerige nacht was het tijd voor een nieuwe dag, echter meteen in de ochtend werd bekend gemaakt dat de S.I.D. het er niet bij had laten zitten en een mede Bewoner had ontvoerd. Na de eisen te hebben gehoord vertrok de groep richting de afgesproken plek, ze kwamen bij een brug terecht waar de S.I.D. al zwaar bewapend klaar stond met de gegijzelde. De bewoners deden veel moeite om de gegijzelde medebewoner terug te krijgen, tot dat plots twee andere bewoners besloten dat het genoeg was geweest en ze zich bij de S.I.D. aansloten. Terwijl de bewoners nog op de brug stonden om hun medebewoner te redden rende de S.I.D. van de brug en blies hem vervolgens op. Gelukkig voor de overige bewoners stond er niemand meer op de brug.

Toen de bewoners terug bij het Basecamp kwamen zagen ze tot hun schrik dat een chaotische bende Rioters de Basecamp kort en klein aan het slaan waren. En weer ontstond er een gevecht bij het Basecamp. Echter nu hadden de bewoners de tijd om rustig hun zaakjes te regelen en zelfs tijd om wat quests te voltooien en geld te verdienen. Maar dat geluk was van korte duur toen ineens midden op de avond de lichten in het Basecamp uit gingen. Het bleek dat de bewaarder, Bart Gelendal, al maanden illegaal stroom aftapte bij een S.I.D. basis in de buurt en zo te zien waren ze daar inmiddels achter gekomen. Tegelijkertijd bleek er vlakbij ook een zeer waardevol item te zijn, maar die lag wel zwaar bewaakt opgeslagen. De groep splitste zich op in 2 groepjes, de ene zou de stroom weer aan de praat proberen te krijgen terwijl de andere groep dat item ging ophalen.

De ene groep kreeg al snel het item te pakken na een parcour te hebben afgelegd van codes en puzzels. Echter de andere groep kwam in het bolwerk van de S.I.D. terecht. Ze vonden de stroomtoevoer maar ze hadden wel een S.I.D. leider, Claus Kleinnman, nodig om de deur te openen. Toen ze opzoek gingen naar Claus kwam de S.I.D. hen op het spoor en barstte de hel los. Ze leden grote verliezen en iemand moest het met zijn leven bekopen, maar uiteindelijk is het ze gelukt om de stroom (tijdelijk) weer aan de praat te krijgen. Het bleek dat de S.I.D. zelf ook gesaboteerd waren en dat daardoor de stroom was uitgeschakeld. Eerst leek alles goed te gaan tot de volgende (mid)dag want de stroom knalde er weer uit. Ditmaal waren het wel degelijk de S.I.D.

Sinds de aaval op de S.I.D. base hadden de spelers een communicatie middel weten te stelen uit de basis en op die manier de S.I.D. in de gaten weten te houden. En zo hoorde ze dus dat de S.I.D. hun aftap hadden weten te vinden, één bewoner, Richard de Roo, liet het hier niet bij zitten en deed zich voor als een van de S.I.D. leden om zo de stroom weer aan de praat te krijgen. Hij probeerde de S.I.D. ervan te overtuigen dat de stroom toevoer weer open moest worden gezet. En na veel gesprekken met verscheidene belangrijke mensen binnen de S.I.D. waaronder Ze Captain zelf, kreeg hij het voor elkaar om de stroom weer aan te krijgen.

Voor de rest van de dag volgde er nog wat aanvallen van groepjes Rioters en zelfs een bezoekje van de Raiders. Maar rond het middag uur kwam Karim, leider van de zonnesekte, met zijn sekte langs. Ze hadden de S.I.D. proberen te saboteren door hun stroom af te sluiten en kwamen zo op het spoor van het Basecamp. Hun doel? Maak alles dood dat beweegt. Tegelijkertijd kwam er een groepje S.I.D. soldaten langs, de zonnesekte en de S.I.D. begonnen met elkaar te vechten vlak voor de neus van de bewoners, toen was het duidelijk dat niet alleen de bewoners mot hadden met andere groeperingen. Toen de storm leek te zijn geweken, werd uit het niets een bewoner ontvoert om nooit meer terug gevonden te worden. En als klapper op de vuurpijl kwamen de S.I.D. terug met een tank om wraak te nemen, en dat lukte want uiteindelijk bliezen ze het Basecamp op en moesten de nu ex-bewoners verplicht doorreizen. Er was hulp gekomen die hen mee nam op reis naar Basecamp 55 een Basecamp gelegen op de grens van oud Limburg en oud Brabant, en dus staat de ex-bewoners nog een zware reis voor de boeg.